تنفس مصنوعی
می نویسم. هنجره توان فریاد ندارد.
فکر می کنم. خاک تحمل چنگ را نمی کند.
خرد می شوم. رد پایی ندارم.
می نویسم. آرزویی ندارم.
می نویسم می نویسم.
شاید فضای خالی پر شود.
کابوس خیالی. درد واقعی.
می نویسم.
آه.
می نویسم از عشق دروغین.
از پیش فرض های خیالی.
آه. باز هم.
تنفس مصنوعی.
تنفس مصنوعی.
فرصتی مجدد.
فرصتی مجدد برای خرد شدن در فضایی تو خالی.
آه.
قدرتی بزرگ.
چرا آخر شعرات تکرار زیاده؟